بازگشت
بت ها ی با میا ن قصه میکنند
خوشه چين خوشه چين

    سا ل ها ی زیا د را سپری کرد یم ا زسا ل ها، د ها سا ل بو جو د آ مد ، ا ز د ها سا ل، قر ن ها به صفحا ت تا ریخ ا فزود گرد ید، قا یم ترو دا یم ترنسبت به سنگ و چو ب و د رخت ، به جا ی خو د محکم تربود یم ، ما د ریک جا ی ا خذ مو قع کرده بو د یم، که بعدآ نا م آ ثا ربی نظیربا ستا ن را به خو د ا ختصا ص دا د ، ا ز ریز ش با را ن هرا س ندا شتیم ، ا ز ریزش برف برا ی ما خوف وخطری نبود، سرد ی وگرمی رو زگا ر، برا ی ما یکسا ن بود، حمله ورا ن و حشی قرن ها را به سمت ما را هی نبود، ا گر ا ز جا نب شما ل شر ق آ مده بو د ند، و یا ا زجا نب شما ل غر ب آ مده بو د ند و یا ا ز جا نب دشت ها ی سوزا ن عر ب ، آ نها را به ما غر ضی نبو د و با لا خره آ نها د رک کر ده بو د ند ، که ا ین بت ها درین جا د یگرا همیت تعبدی ندا رند وا صلآ خو د را د را ختیا ر محققین قرا ردا ده ا ند،که محققین بدا نند که وا قعآ بت ها ی با میا ن تجلی د رون ما یه ا نسا نها را معرفی میدا رند، تو ا نمند ی آ د م ها را د رسا خت و با فت بت ها ی با میا ن و نقش آ فرینی ا نسا نها ی آ ن زما ن را، نقش آ فر ینی آ د م ها، به ا نسا ن می آ مو زا ند که  د ر مجسمه ها ی بو دا طلسم ا نسا ن د و ستی نهفته ا ست ، سیما ی مجسمه ها بیا ن گرهمگرا یی، همسو یی ا نسا نها ا ز سو ی شر ق و ا ز سمت شما ل و جنو ب و ا زسو ی غر ب میبا شد و بیا ن میدا رد که ا ین حو زه مر کز مخلو ط و تر کیب تمد ن ها بو ده ، سرو د ها و ر قص ها ی د سته جمعی ا تن ملی ا مرو زی ما را تمثیل مینما یدا ین ها همه نمو نه ا زو حد ت و یک پا رچگی و ا نسا ن دو ستی بود.

  با ید که ا ر زش ها و معیا رها ی بت ها ی با میا ن تذ کردا ده شود، وبیا ن گر د د که بت ها ی با میا ن معرف فر هنگ عا لی ا نسا نی ا ست  که ا نسا نها را ا ز خشو نت با ز میدا رد ، را ه ر سید ن به مدا رج عا لی ا خلا ق ا نسا نی را تو صیه میدا رد ومیگوید که خوب   ا ست متخصصین رشته با ستا ن شنا سی د ر با ره ر و شنی ا ندا ز ند کا ری ا ست بجا وعا قلانه .

 د ر ینجا بخش مو ضوع با ا همیت را میخوا هیم ا ز زبا ن بت ها ی با میا ن بشنو یم که گفته ا ند وبعد ا زشنید ن حرف ها ی بت ها ی با میا ن، بی منا سبت نخوا هد بود که ا گرشخصیت ها ی محترم د ست ا ند رکا را ن علم ومعرفت دررا بطه به تخریب بتها ی با میا ن ووحشت قرن ها به معلو ما ت همو طنا ن عزیز خو یش به رشته تحریربیا ورند.

هرقرن وحشت خو د را دا شت ، مگروحشت قر ن بیست ووا رد، د رقر ن بیست و یک وحشت نا ک ترا زقرن ها ی گذ شته ا ست ا ین و حشت و حشت نیوگلوبا لیزم ا ست که ا ز لحا ظ ا قتصا دی، به گلوی بشریت و بشر یت پیش روعصرحا ضر خفه ا ندا خته ا ست و هنو زبه فشا رها ی خو د ا دا مه مید هد، بکا ربرد ا ین فشا رها هما نا فلسفه ا نا رشیزم ا ست که د رزما ن ها ی مختلف به شیوه ها ی گو نا گو ن، به کا م سیا ست گذا را ن آ ن کا رگرمی    ا فتد، مگرچطو ریکه درعصرا مرو زی، نها د ها ی ا قتصا د ی ا فغا نستا ن را بلعید، چطو ربلعید؟ درین با ره پیشگا ما ن ا حزا ب بنیا د گر ا ی ا سلا می، چو ن آ قا یا یو ن، حکمت یا ر سیا ف و ربا نی و حوا ریو ن بنیا د گرا ها ی ا یرا ن، خوبتر میدا نند و بخصو ص آ قا ی صیا ف میتوا ند خو ب معلو ما ت بد هد که با با ی ملت و ا و شریک ا قتصا دی همد یگر شده ا ند، و عده کسا ن د یگری که میگو یند من ز نده جها ن زنده  چلی بو د ن و چلی شد ن و بعد د رسطح طا لب ا ر تقا کرد ن د ر خا ک پا کستا ن عیب نیست، مگرفردا د رسطح ملا ا رتقا مینما یند، را برمیشو ند، خصلت اذ ر تجت عی کسب مینما یند ، و بعد به ما نند چرم غولک کش، د رغو لک سر ما یه بسته میگرد ند، سر ما یه دا رشکا رخود را به غو لک میز ند جمع کرد ن و ظیفه هم عیبی ندا رد ولی عیب بزرگ چیست، به حیث ا نسا ن پرهیزگا ر ومتقی ا ز را ه ها ی غیرمشروع زرا ند وزی کنند و بحیث ملیو نرها ی بین ا لمللی کسب مقا م نما یند  .

 ما بت ها ی با میا ن یکی ا زآ ثا ربی نظیرتا ریخ بشریت که ا فتخا ر آ نرا خو د ا فغا نها،صا حب میشو ند ا ز ضر با ت ، و حشست قر ن بیست و یک که نیو گلو با لیز م ا یجا د گر آ ن ا ست بی نصیب نما ند یم، جها ن سرما یه  ا زگذ شته ها ی دوربه ا ین طرف د رفکرآ ن بو د که برا ی مقا صد سیا سی وا قتصا دی خو د ش جا ی پا ی را سرا غ نما ید، وسیله ها ی ا یجا د پا ی شما را آ د رس مید هد، به مو قف و وضعیت حا کمیت ها ی بعد ا ز سقو ت نظا م چپیها که د ر مقا یسه با را ستی ها هزا ر مر تبه مو قف با ا ر زش خو د را دا را میببا شد نظا م چپ با آ نکه ، مشکلا ت دا خلی و بین ا لمللی خو د را دا شت ، نخو ا ستند که رو زه خو د را با خو ن ملت خو د ا فطا ر نما یند،به ذ لت خو ا ری و حقا رت تن در ندا د ند، ا فتخا ر کر د ند ، کا در های بر جسته و صا حب نظر، کهنه فروشی کردند، جو ا لی گر ی کر د ند ، خا نوا ده ها ی خو د را ا عا شه و ا با ته کر د ند و با ید کشو ر ها ی متجا و ز د را فغا نستا ن، به شها مت و را د مر د ی و طن پر ستا ن ا فغا نستا ن ، به وفا دا ر ی آ نها به مقا م ا نسا ن ، به و فا دا ر ی آ نها ، به مقا م ز ن و نقش آ فرینی زن ، بحیث نیم پیکرجا معه بشری و وفا دا ری آ نها به همه ا ر زش ها ی قبو ل شده جا معه ملل، د ر سطح ملی و بین ا لمللی .

ا ما بعد ش د یگر ا ین چو ب ها ی سو خته نمیتوا نند، منا فع ا قتصا دی کشو رها ی سر ما یه دا ر ی را به ا ر مغا ن بیا و ر ند ا ز جمله ( طا لبا ن) وآ ی ا س آ ی پا کستا ن.

 ا سترا تیژی رفتن به سو ی آ سیا ی میا نه بزر گ و خا ورمیا نه بزرگذ پر و ژه ا ست خیلی ها مهم و با ا ر زش، با ید که را ه خو د را ا ز طریق تطبیق تیو ری ا نا ر شیز م معا صر د ر مقیا س منطقه ا ی  دریا فت نما ید، جنگ ها ی قو می، مذ هبی ، د ینی ، نژ ا دی، سمتی ، منطقو ی و غیره و غیر با ید که به گو نه عصر ی آ ن سا ز ما ن دا ده شود.        مو ا د سو خت که جنها را د ر بد هد ، عبا ر ت ا ند ا ز بر تر جو یی قو می ، نزا دی ، سمتی و د ینی مذ هبی ف لسا نی ، بد بختا نه که پیش آ هنگا ن ا ین سیا ست ها ی خبیثا نه  در کشو ر ما موجو میبا شند و حتی نقش ها ی کلید ی را به عهده دا ر ند .

کشتن د یپلوما ت ها ی ا یرا ن بد ست طا لبا ن،شعله و رسا ختن جنگ ها ی مذ هبی ( شیعه و سنی)د رمنطقه هو شیا ر ی د و لت ا سلا می ا یرا ن د رین ا ستقا مت بها نه را ندا د که جها نیا ن حر کت ا نها را به منزله تعر ض به خا ک ا فغا نستا ن تلقی نما یند و گو ش ما لی حریف  پر قد رت خو درا نصیب گر د د  ، به تعقیب را ه د یگر ی که بتوا ند ا لتا ر نا تیف جنگ اختلا فا ت د ینی و مذهبی وا قع گر د د، هما نا تخریب بت ها ی با میا ن تو سط طا لبا ن بو د که خو شبختا نه صبر و حو صله مند ی کشو رها ی منطقه و جها ن، غله را د رآ سیا ب سا ز ند ه آ ن ا ندا خت ( کنو ن سلا ح سا خته شد ه برخ  فا بریکه دا ر فیر میگر د د .

  آ فتا ب د ر حا لت غرو ب ا ست،غر و ب را تا ر یک و تا ر یک تر میبینیم و ا فق را رو شن و رو شنتر.

                              مبا ر ک تا ن با د ا فقها ی ر و شن و تا بنا ک    

 


March 13th, 2006


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
گزیده مقالات